"ส่วนลึก... สัมผัสได้มากที่สุด" ทุกครั้งที่ฉันขยับช่องคลอดของเธอ ซึ่งเป็นจุดเร้าอารมณ์ เธอก็สะบัดผมสีดำเงางามและร้องออกมาด้วยความเขินอาย บางทีอาจเป็นเพราะความชื้นของเลิฟโฮเทลที่หน้าต่างปิดอยู่ เหงื่อบางๆ ซึมซาบลงบนผิวสีขาวใสของเธอ ก่อให้เกิดความแตกต่างที่ทั้งเย้ายวนและสวยงาม ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ฉันก็เลียเหงื่อใต้วงแขนของเธออย่างเหม่อลอย จากนั้นนิ้วของฉันก็ค่อยๆ เลื่อนลึกเข้าไปในช่องคลอดที่เปียกชื้นของเธอ นึกถึงบทสนทนาสบายๆ ของเรา จินตนาการถึงตัวตนของเธอในชีวิตประจำวัน ฉันปล่อยใจไปกับมัน และความตื่นเต้นก็ยิ่งทวีคูณขึ้น "ฉันทำงานเป็นพยาบาลที่โรงพยาบาลในโตเกียวมาตั้งแต่ปีที่แล้ว" "ฉันมีแฟน เขาเป็นคนใจดี ฉันไม่ได้รู้สึกไม่พอใจ... แต่ช่วงนี้ฉันชินกับมันแล้ว" "ออกกำลังกายเหรอ? ไม่ ฉันรู้สึกว่างานประจำวันของฉันคือการออกกำลังกาย" พยาบาลสาววัย 21 ปีที่มีแฟน ใช้ชีวิตธรรมดาๆ ธรรมดาๆ แต่ตอนนี้ เธอกลับเผยด้านลามกที่เธอไม่เคยแสดงให้เพื่อนร่วมงานหรือคนไข้เห็น แค่ความจริงข้อนี้เพียงอย่างเดียวก็ทำให้ฉันถึงจุดสุดยอดแล้ว ขาเรียวยาวและบั้นท้ายอันสวยงามของเธอ เสริมด้วยรองเท้าบูทหนังที่เข้ารูปพอดีตัว ตอกย้ำความปรารถนาทางเพศของเธออย่างลึกซึ้ง การถูกสัมผัส การถูกมองเห็น และการถูกรัก ราวกับจะยืนยันความหมายของสิ่งเหล่านี้ เธอยอมจำนนต่อช่วงเวลานั้น ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันไปส่งเธอที่สถานีชินจูกุ น่าแปลกที่ช่วงเวลาที่เราเดินเคียงข้างกันท่ามกลางฝูงชนกลับให้ความรู้สึกที่เหมือนจริงอย่างประหลาด "คุณจะเล่าเรื่องวันนี้ให้แฟนของคุณฟังไหม" ฉันถาม เธอส่ายหน้าเบาๆ ท่าทางนั้นเบาและหนักแน่นกว่าคำพูด ฉันมองเธอขณะที่เธอเดินลึกเข้าไปในประตูตรวจตั๋วฝั่งตะวันออก เธอกลมกลืนไปกับทิวทัศน์ในชีวิตประจำวัน ที่ซึ่งทุกคนกำลังเดินเข้าออกอย่างเงียบเชียบ